1 พงศาวดาร 5 (อังกฤษ: 1 Chronicles 5) เป็นบทที่ 5 ของหนังสือพงศาวดารในคัมภีร์ฮีบรู หรือหนังสือพงศาวดาร ฉบับที่ 1 ในพันธสัญญาเดิมในคัมภีร์ไบเบิลของศาสนาคริสต์[1][2] หนังสือพงศาวดารรวบรวมจากแหล่งข้อมูลที่เก่ากว่าโดยบุคคลหรือกลุ่มบุคคลที่ไม่ทราบตัวตน ซึ่งนักวิชาการสมัยใหม่เรียกว่าเป็น "ผู้เขียนหนังสือพงศาวดาร" (the Chronicler) และมีรูปร่างสุดท้ายที่ทำขึ้นในช่วงปลายศตวรรษที่ 5 หรือ 4 ก่อนคริสตกาล[3] บทที่ 5 ของ 1 พงศาวดารเน้นไปที่เผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนจากใต้ขึ้นเหนือ: รูเบน (วรรค 1–10), กาด (วรรค 11–17) และมนัสเสห์ครึ่งเผ่า (วรรค 23–24) รวมไปถึงเรื่องราวการทำสงครามกับชาวฮาการ์ (วรรค 10, 18–22) และเหตุผลที่เผ่าฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนถูกพาตัวไปเป็นเชลย (วรรค 25–26)[4] บทนี้เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่เน้นไปที่รายการลำดับพงศ์พันธุ์ตั้งแต่อาดัมจนถึงรายนามของผู้คนที่กลับจากการไปเป็นเชลยในบาบิโลน (1 พงศาวดาร 1:1 ถึง 1 พงศาวดาร 9:34)[1]